انواع نخ بخيه

۱– نخ‌های بخیه قابل جذب (absorbable sutures):

نخ‌های قابل جذب قسمت عمده‌‌ای از استحکام مکانیکی خود را طی دوره‌ای دو ماهه از دست می‌دهند؛ نکته مهم تفاوت بین کاهش استحکام مکانیکی در طی فرآیند جذب و حذف مواد تخریب شده از بدن است. به این ترتیب که یک نخ ممکن است استحکام خود را در مدت کوتاهی از دست بدهد، اما به ماه‌ها و یا سال‌ها زمان احتیاج داشته باشد تا کاملاً جذب شود.

۲- نخ‌های بخیه غیرقابل جذب (non absorbable sutures):

نخ‌های غیرقابل جذب قسمت عمده‌ای از استحکام مکانیکی خود را در بیش از دو ماه حفظ می‌‌کنند و باید پس از مدت زمان مشخص شده توسط پزشک، حذف گردند. در غیر این‌صورت به‌عنوان جسم خارجی در بدن باقی مانده و ایجاد عارضه می کنند.

از نظر شکل فیزیکی می‌توان نخ‌های بخیه را به دو دسته تقسیم کرد:

۱- نخ‌های تک رشته‌ای (monofilament sutures)

۲- نخ‌های چند رشته‌ای (multifilament sutures) که خود شامل دو نوع بافته شده (Braided) و پیچیده (Twisted) هستند.

نخ های تک رشته ای انعطاف‌پذیرتر بوده و نسبت به چند رشته‌ای‌ها راحت‌تر گره می‌خورند. همچنین دقت گره بیشتری داشته و برای جراح امکان انجام روش‌های مختلف گره‌زدن را فراهم می‌کنند. علاوه براین به دلیل داشتن سطوح صاف، اصطکاک کمتری به هنگام عبور از بافت دارند و خطر پارگی بافت را کاهش می‌دهند. این مساله بویژه در جراحی‌های قلب، چشم و اعصاب اهمیت دارد.

نخ‌های بخیه از نظر منبع تهیه به دو دسته مصنوعی و طبیعی تقسیم می‌شوند.

خصوصیات ایده‌آل برای انتخاب نخ‌های بخیه:

۱- کمترین واکنش بافتی را ایجاد کند؛ نخ بخیه به عنوان یک جسم خارجی می‌تواند منجر به تاخیر در زمان ترمیم زخم شود

۲- دارای استحکام کششی کافی باشد.

۳- محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها فراهم نکند.

۴- قابل استریل کردن باشد.

۵- آلرژی‌زا و سرطان‌زا نباشد.

۶- انعطاف پذیر باشد.

با توجه به خصوصیات انعطاف پذیری، زیست سازگاری نسبی و قابلیت تغییر شکل زیاد در پلیمرها، بیشتر نخ‌های بخیه از جنس مواد پلیمری ساخته می‌شوند. از آنجاکه نخ‌های بخیه در محل زخم و برای بستن آن بکار برده می‌شوند و این موجب وارد آمدن تنش‌های کششی در جهت بسته شدن زخم می‌گردد، استحکام کششی نخ‌های بخیه اهمیت زیادی می‌یابد.

انواع مختلف نخ‌های بخیه:

نایلون‌ها (nylons or polyamides)

نخ‌های نایلونی که عمدتاً از نوع nylon 6 و یا nylon 6,6 ساخته می‌شوند، رایج‌ترین نوع نخ‌های بخیه و از نوع غیرقابل جذب هستند. از نظر استحکام، نایلون را به فولاد پلیمری تشبیه کرده‌اند (استحکام کششی nylon 6,6 در حدود ۷۶ مگاپاسکال و nylon 6 83 مگاپاسکال) و با توجه به اینکه پروتئین‌ها خود نوعی پلی‌آمید هستند، می‌توانند زیست سازگاری مورد نیاز را تا حد مطلوب تامین کنند. نخ‌های نایلونی خنثی بوده و برای بستن عمومی زخم‌ها استفاده می‌شوند. ضمن اینکه بیشترین کاربرد را در بستن زخم‌های درم و اپی‌درم دارند. با توجه به اینکه از نظر ساختار شیمیایی شبیه بافت پوست هستند و با توجه به استحکام کششی بسیار بالای نایلون از آن برای بخیه‌ی تاندون و لیگامنت استفاده می‌شود. متداول‌ترین نوع نخ‌های نایلونی نوع تک‌رشته‌ای آن هستند که از جمله مزایای آنها نسبت به چندرشته‌ای‌ها خواص زیر دستی راحت‌تر و همچنین کاهش خطر تجمع باکتری بین الیاف نخ‌های چندرشته‌ای است. نخ‌های چند رشته‌ای پلی‌‌آمیدی با نام تجاری ®Surgilon و ®Nurolon به صورت بافته شده وجود دارند. از جمله معایب نخ‌های نایلونی می‌توان به حساسیت‌زایی آنها اشاره کرد. با توجه به اینکه نخ‌های نایلونی غیرقابل جذب هستند، اگر برای بخیه کردن بافت داخلی (مثل ماهیچه) استفاده شوند ، همچنین گاهی برای tendon ، چون امکان خارج شدن و نیز جذب آنها وجود ندارد، باقی ماندن آنها در بدن به عنوان یک جسم خارجی، می‌تواند التهاب و واکنش‌های بافتی ایجاد کرده و در نهایت منجر به حساسیت‌زایی شود. این امر که ناشی از هجوم سلول‌های ایمنی است، زمان مرحله اول ترمیم زخم را که مرحله‌ی هجوم سلول‌های سیستم ایمنی است، طولانی‌تر کرده و زخم دیرتر به مرحله ترمیم و ایجاد فیبروبلاست، می‌رسد و با تأخیر ترمیم می‌گردد. از نایلون‌ها همچنین برای بستن زخم قرنیه در جراحی عدسی‌های داخل چشمی (IOL) استفاده می‌شود.

vicryl® : می‌توان در بخیه‌ی بافت‌هایی مثل تاندون و لیگامنت از vicryl® که از جنس poly L-lacticacid (PLLA) /polyglycolicacid(PGA) و قابل جذب است و طبق نظر پزشکان استحکام موردنیاز را تامین می‌کند، استفاده کرد. این نوع نخ بخیه طی ۶۰ تا ۹۰ روز جذب می شود. مشکل این نوع نخ بخیه braided multifilament بودن آن است ؛ همچنین تجزیه ی vicryl منجر به رهایش منومرهای اسیدی در محل زخم و کاهش PH زخم می شود.

prolene® : از جنس polypropylene و غیرقابل جذب و خنثی است. از نوع نخهای تک رشته ای است و برای بخیه کردن بافت چشم ، عروق و تاندون از آن استفاده می شود.

chromic Gut® : قابل جذب ، از جنس protein و در بافت هایی که دیرتر ترمیم می یابند ، استفاده می شود ؛ استحکام کافی برای استفاده در بافت عضلانی را ندارد.

silk®: از جنس protein و به صورت braided است ؛ غیرقابل جذب است ،

handlingعالی دارد و برای جراحی قلبی- عروقی ترجیح داده می شود. مشکل این نوع نخ تجمع میکروارگانیسم ها در بین الیاف است.

stainless steel : نخ بخیه از جنس فولاد ضد زنگ که غیرقابل جذب است و برای رفع آن از پوست احتیاج به ابزار خاصی دارد. به صورت monofilament و twisted multifilament وجود دارد.

با توجه به مواردی که در مورد بیماران مشاهده شده است ، برای بعضی از بیماران محل زخم و ظاهر زخم ا لتیام یافته بیش از بیماری اصلی اهمیت دارد ؛ بنابراین انتخاب نخ های بخیه باید متناسب با نوع زخم و محل آن ، و شرایط بیمار صورت گیرد. هر نخ بخیه ای برای هر کاربردی مناسب نیست و باید با سنجیدن شرایط بهترین نخ را برگزید.

استفاده ازنخ های تک رشته ای به طور گسترده به دلیل پارگی کمتر بافت و توانایی کمتر در پناه دادن باکتری ها و handling بهتر رو به افزایش است.

امروزه استفاده از نخ های بخیه رهاکننده ی دارو در محل زخم که رهاکننده ی داروهای ضدالتهاب و آنتی باکتریایی در محل زخم هستند ، که می تواند راه حلی برای کاهش شدید خطر عفونت یا التهاب باشند و موجب تسریع فرآیند التیام شوند.

Vicryl plus® اولین نخ آنتی باکتریایی است که در اندازه ی ۲-۲ ساخته شده و توانسته است تاییدیه ی FDA را نیز کسب کند. به نظر می توان داروهای قلیایی را نیز در صورتی که با داروهای ضدالتهاب منافات نداشته باشند ، به منظور جلوگیری از کاهش PH در محل زخم استفاده کرد.

اطلاعاتی جامع در مورد خرگوش

در حال‌ حاضر از نژادهای مختلف‌ آن‌ به‌ منظورهاي‌ گوناگون‌ از جمله‌ توليدپشم‌ و گوشت‌،انجام‌ تحقيقات‌ بيولوژيكي‌ و بعنوان‌ حيوانات‌ خانگي‌ استفاده‌ مي‌شود.رفتار غير تهاجمي‌ و آرام‌ خرگوش‌ را بعنوان‌ يك‌ حيوان‌ خانگي‌ ايده‌آل‌مطرح‌ نموده‌ است‌.با اين‌ وجود جهت‌ نگهداري‌ مناسب‌ آن‌، آشنائي‌ باخصوصيات‌آناتوميكی، فيزيولوژيكی و رفتاری اين‌ حيوان‌ ضروری است‌. 

 

ادامه نوشته

مقاومت دارويي چيست؟

استفاده از داروهای ضد باکتریایی در درمان بیماریهای ماهی ، به دلیل تماس دارو با محیط و مشکلات ایجاد کننده در سلامت انسان اهمیت خاصی یافته و موجب نگرانی دست اندرکاران صنعت پرورش آبزیان در دنیا گشته است . متاسفانه در حال حاضر به علت جوان بودن صنعت آبزی پروری در کشور و کمبود نیروهای متخصص لازم در زمینه بهداشت و بیماریهای آبزیان ، کاربرد داروها و مواد شیمیایی خارج از سیستم صحیح تشخیص و تجویز رسمی صورت گرفته و بدون در نظر گرفتن باقی مانده های دارویی، اثرات آلایندگی آن ها در طبیعت و عوارض سوء این مواد بر روی انسان (مانند اثرات سمی، واکنش های ازدیاد حساسیت، بروز عفونتهای ثانویه، اختلالات در سوخت و ساز و اختلالات روی اجزاء اکوسیستم آب و خاک ) مصرف می شوند. در مقاومت آنتی بیوتیکی، امکان انتقال میکروبهای مقاوم به انسان و به خطر افتادن سلامت عمومی جامعه وجود دارد و خسارت ناشی از این امر اجتناب ناپذیر است. مقاومت میکروبی باعث می شود که درمان بیماریها دچار اختلال شده و پرورش دهندگان ماهی دچار زیان های اقتصادی شوند و عمدتا آنتی بیوتیک برای میزبان سمی نمی باشد ولی مصرف طولانی مدت، مکرر، بیش از حد و کمتر از مقدار طبیعی آن در آبزیان موجب شیوع جمعیت باکتریهای مقاوم در ماهی سخت پوستان و میکروفلور آب شده است . استفاده بی رویه از آنتی بیوتیکها خصوصا انواعی که مصرف مشترک انسانی دارند، زمینه ساز ایجاد مقاومتهای باکتریایی ،به خطر افتادن امنیت غذایی و بهداشت عمومی و نا پایداری صادرات محصولات غذایی می شوند.

 

ادامه نوشته

بيماری تب مالت

بيماری تب مالت به عنوان يكی از مهم ترين بيماری های مشترك انسان و دام محسوب می شود و اين بيماری از حيواناتی نظير گاو ، گوسفند يا بز آلوده به انسان انتقال می يابد و انتقال انسان به انسان ندارد. تب مالت روی اعضا‍ ی خون ساز بدن مانند مغز استخوان،گروههای لنفاوی،كبد و طحال تاثير میگذارد. علايم اين بيماری در تب مالت حاد به طور ناگهانی ظاهر می شود كه شامل لرز ، تب متناوب،تعريق و خستگی است.مطالب موجود در ادامه ی مطلب پرونده ای كامل برای اين بيماری مهم و مشترك بين انسان و دام است.  

 

ادامه نوشته

آناتومی دوزیستان

این مطلب به دلیل اینکه در برخی از مناطق دانشگاهای دام پزشکی قادر به تهیه دوزیستان برای تشریح در درس جانور شناسی یا دروس دیگر نیستند و همچنین در راستای کاهش احتیاج به شکار این حیوان از زیستگاه های طبیعی ان برای تشریح برای شما دانشجویان و دوستان عزیز اماده گردیده است . امید است این مطلب مورد استفاده شما دوستان قرار گیرد. 

   

 

 

ادامه نوشته

پرورش گوزن (احتیاجات و شرایط مورد نیاز)

پرورش گوزن هرچند در ایران کاملا ناشناخته است ولی در بسیاری از کشورهای جهان مانند نیوزیلند و امریکای شمالی طرفداران بی شماری دارد. گوشت گوزن نسبت به گاو دارای کیفیت بالایی است و همین امر یکی از دلایل محبوبیت پرورش گوزن به عنوان منبع غذایی است.این مطلب ، پرونده ای است کامل ، در مورد انواع روش های پرورش این موجودات بی نظیر. 

 

پرورش گوزن یا deer farming هرچند در ایران کاملا ناشناخته است ولی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله نیوزیلند و امریکای شمالی طرفداران بی شماری دارد. گوشت گوزن نسبت به گوشت گاو دارای کیفیت بالاتی است که همین امر یکی از دلایل محبوبیت پرورش این جانداران زیبا به عنوان منبع غذایی است. همچنین از چرم و از لبنیات آنها هم استفاده های زیادی می شود. کشور ما ایران با توجه به داشتن اقلیم های متنوع و مناسب پرورش گوزن و همچنین داشتن چندین گونه ی بومی پتانسیل بالایی برای پرورش این حیوانات دارد. آنچه در ادامه می آید شرح مختصری است بر نحوه پرورش و نگهداری از گوزن ها و شرایط مورد نیاز انها.

منبع: وت پارس

 

ادامه نوشته

عقاب

عقاب معمولاً از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر از نوک منقار تا انتهای دم طول، واز ۳ تا ۶ کیلو وزن دارد و بالهایش دو متر بلندی دارد. سر عقاب بزرگ و پوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک از آنها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینائی فراوان بهره مند می‌باشد.

عقابها می‌توانند از فراز آسمانها شکار خود را ببینند و از نقاط بلند همچون صاعقه بر سر شکار نگونبخت فرود آیند. منقار نیرومند و تندی دارند. منقار عقاب طلائی به پنج سانتی متر می‌رسد. برخی از عقابها منقاری بزرگ‌تر دارند. رنگ و بال و طول و شکل عقابها از منطقه تا منطقهٔ دیگر اختلاف دارد به طوریکه در عقابهای آسیائی و اوروپائی و آمریکائی تفاوت آن نمایان است. عقابها پاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند. عقابها برای در هم شکستن شکار خود از منقار و چنگال پاهای خود استفاده می‌کنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر است، اما قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.

محل زندگی 

علفزار و جنگل‌های زمین‌های پست و بر فراز کوه‌های بلند و نا هموار، و در نقاط دور دست، و در نقاط تقریباً دست نخورده انسان زندگی می‌کنند. قلمرو عقاب از پنجاه تا ۱۷۰ کیلومتر مربع پیش بینی کرده‌اند. آشیانه عقابها بیشتر بر فراز بلندی‌ها، بالای درختان بلند و شکاف صخره‌ها و کوه‌های مرتفع و پرتگاه‌ها می‌باشد.

بال عقابها

با پرها و بالهای بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز و شکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه می‌زند. اما نمی‌تواند با بالهایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار و پاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقابها قهوه‌ای رنگ و یا سیاه رنگ هستند. جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می‌ کشد پر و بال کامل ندارند.

سن عقابها 

عقابها معمولاً از ۲۵ تا ۳۵ سال تقریباً عمر می‌کنند، البته گاه تا ۴۵ سال و حتی بیشتر هم عمر کرده‌اند. 

چشمان عقابها 

شما امکان دارد به کسی که چشمان تیزی داشته باشد ، بگویید که چشمانت مثل عقاب می بیند ؛ ولی باید گفت این حرف اصلا صحت ندارد ! یک عقاب گر (Bald Eagle) که در حال پرواز بر فراز یک چمنزار است و در حال جستجوی موشهایی است که از روی برگها عبور می کنند ، قدرت دیدی حدودا 8 برابر قویتر از ما دارد. ممکن است هنگامی که به سر یک عقاب نگاه می کنیم، چشمانش به نظر کوچک بیایند؛ ولی قسمتی که ما می توانیم ببینیم، در واقع قله یک کوه یخ است! اندازه حقیقی کره چشم عقاب که درون جمجمه عقاب قرار گرفته است ، در مقایسه با استانداردهای انسانی بسیار بزرگ است و فضایی که اشغال می کند از مغز عقاب بیشتر است ! در درون این حدقه های چشم، سلولهای حساس به نور قرار گرفته اند که تعدادشان از سلولهای انسانی بسیار بیشتر است. تعداد این سلولها در متراکم ترین منطقه درون چشم انسان، حدود 200 هزار عدد است. در حالیکه این عدد در مورد عقاب به 5/1 میلیون بالغ می شود. همچنین چشمان عقاب نسبت به حرکت و تضاد حساس تر از رنگ اشیاست. این امر به این پرنده بلند پرواز کمک می کند که بتواند صیدش را از فاصله 2 کیلومتری پیدا کند. یکی از نقاط ضعف چشمان عقاب این است که آنها درون جمجمه عقاب بی حرکت و ثابت هستند. به همین دلیل، اگر عقاب بخواهد از زاویه دیگری به اشیا بنگرد، مجبور است سرش را بچرخاند. علاوه بر این ، دانشمندان تخمین می زنند که حدود 80 درصد اطلاعاتی که عقابها از محیط اطرافشان دریافت می کنند، از طریق چشمانشان است و این امر اهمیت حسهای چشایی ، بویایی و لامسه را به حداقل کاهش می دهد. در واقع اگر شما سر یک عقاب را به وسیله چیزی بپوشانید، عقاب بلافاصله بیهوش می شود، چون مغزش به دلیل عدم ورود اطلاعات کافی از چشمانش ، از کار می افتد. همین پدیده، پزشکان را قادر می سازد که بدون استفاده از مواد بیهوش کننده ، اعمال جراحی کوچک را روی عقابها انجام دهند. فقط کافی است که سر آنها را بپوشانند!!!

منبع: irvet.ir

 

يوزپلنگ آسيايي

يوزپلنگ داراي بدني كشيده، دست و پاهايي بلند با پنجه هايي كند است كه از قابليت جمع شدن کمی برخوردرند. پوشش بدن نخودی رنگ با خالهاي سياه و گرد و كوچك است و دارای موهای زبر و كوتاهی است. يوز سر كوچكی دارد که چشمانش برای بهتر ديدن از پشت بوته ها، نسبتا بالا قرار گرفته‌اند. خط سياه رنگی از گوشة چشم تا گوشة لب‌ها امتداد پيدا مي‌كند که به خط اشک موسوم بوده و در يوزهای ايراني در مقايسه با يوزهاي آفريقايي، ضخامت بيشتري دارد. طول بدن جانور بالغ 112 تا 135 سانتيمتر، طول دم 65 تا 85 سانتيمتر، ارتفاع در سر شانه 60 تا 75 سانتيمتر و وزن آن 30 تا 55 کيلوگرم مي‌باشد. نرها كمي از ماده ها بزرگترند. ستون فقرات انعطاف پذير، كبد بسيار بزرگ، قلب بزرگ، سوراخ‌هاي بيني فراخ، ظرفيت افزايش يافتة شش و بدن کشيده و عضلانی، اين گربه را به سريعترين جانور خشكي درجهان تبديل كرده، به طوريکه مکی تواند در يک گام، 7 تا 8 متر طی نمايد. يوز فقط با برخورد يك پا بر روي زمين در هر لحظه، مي‌تواند به سرعت 100 كيلومتر در ساعت برسد، ولي نمي‌تواند اين سرعت را بيش چند صد متر حفظ كند. در دو مقطع از حركت هيچ پايي به زمين برخورد نمي‌كند. 

توصيف يوزپلنگ آسيايي 

دست و پاهاي بلند، بدنى باريك و كشيده، سينه فراخ و شكم بالاي او شبيه تازي است ولي بر خلاف سگ سانان سر كوچك و گرد، پوزه اي كوتاه و گوش هايي كوچك و گرد دارد. به طور كلي مي توان آن را به" سگي با كله گربه" تشبيه نمود. رنگ پشت زرد كمرنگ تا زرد متمايل به قرمز و زير بدن سفيد است. خالهايى گرد، سياه و توپر وموهايىزبر و نسبتا كوتاه دارد. در بالغين خال هاي روي دم تدريجا در نيمه انتهايي به حلقه هايي بدل مي شود كه سياه رنگ اند و آخرين حلقه پهن تر است. سر يوزپلنگ كوچك و گرد است و چشمانش در بالاى كاسه سر قرار دارد. خط سياه شكيلي معروف به خط اشكي از گوشه چشمان يوزپلنگ تا اطراف بينى و دهانش امتداد دارد كه احتمالا چشمان او را ازآفتاب مصون مي دارد و در شكار به او كمك مي كند. جانور بالغ ناخن‌هايى كند و نيمه تورفته دارد كه برخلاف ساير گربه سانان جمع نمي شوند.( هرچند بچه ها تا 6 ماهگي قادرند ناخن ها را جمع كنند.) 

ادامه نوشته

خرس سياه ايراني

بارها و بارها تصاویری از خرس‌ها در فیلم‌های حیات‌وحش از صداوسیما پخش شده است؛ اما تقریبا همه آنها از نوع خرس‌های قهوه‌ای یا خرس‌های قطبی بوده‌اند. بنابراین ما و فرزندان ما چندان اطلاعی از خرس‌های سیاه ایرانی نداریم. در جنوب شرقی ایران، خرس‌هایی به نسبت کوچک‌جثه زندگی می‌کنند که در اصل، نوعی از خرس‌های سیاه هستند. خرس‌های سیاه آسیایی (Asiatic Black Bear) 4 زیرگونه مستقل از هم دارد که یکی از آنها ایرانی ‌(بلوچی) است با نام علمی Ursus thibetanus gedrosianus. این زیرگونه خرس سیاه در کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و ایالت بلوچستان پاکستان زندگی می‌کند. این گونه خرس موهای سیاه (تیره) دارد، بجز اطراف پوزه‌اش که کمی موهای روشن‌تر پیدا می‌کند و طوق سفید زیبای سینه‌اش که شکل عدد 7 دیده می‌شود و شکل متمایزکننده اوست. 

این خرس از همتایان قهوه‌ای‌اش کوچک‌تر است و حداکثر، طول بدنش به یک متر و 60 سانتی‌متر می‌رسد. خرس‌های سیاه اصولا موجوداتی زیبا و بازیگوش و البته بسیار ترسو هستند و اگر با توله‌هایشان کاری نداشته باشید، به شما کاری نخواهند داشت. آنها حتی با صدای شلیک تیر می‌ترسند و فرار می‌کنند. این خرس در گستره بزرگی از آسیا (از ژاپن تا ایران) زندگی می‌کرده است و نخستین بار در ابتدای قرن بیستم در ایران دیده شد. سال 1352 پس از سال‌ها غیبت گزارش‌های تازه‌ای از دیده شدن آن توسط شکاربانان سازمان محیط‌زیست ایران در جنوب کرمان رسید. دیدن این خرس حتی برای محلی‌ها و بومیان مناطق زیست آن کار سختی است. مردم‌گریز بودن و ترسو بودن این خرس زیبا بعلاوه زندگی شبانه او، این سختی را در دیدن ایجاد می‌کند. آنها شب‌هنگام از خانه‌هایشان برای شکار بیرون می‌آیند و تا دم صبح به شکار و غذا خوردن می‌پردازند و دم صبح برای استراحت به خانه می‌روند. 

امروزه در ابتدایی‌ترین سال‌های قرن 21، نسل خرس‌های سیاه ایرانی در حال انقراض است. آنها تعدادشان بسیار کم شده و البته به دلیل عدم بررسی‌های علمی طی دهه‌های گذشته از تعداد آنها، هیچ‌گونه تخمین واقعی‌ای وجود ندارد. باز هم هیولای تخریب زیستگاه، مهم‌ترین عامل خطر انقراض این موجودات زیباست. چرای بی‌رویه دام‌های کوچک در زیستگاه‌های این جانور از بین رفتن بافت گیاهی آن را باعث می‌شود و زنجیره غذایی آنها را به هم زده است. از سوی دیگر شکار توله‌های بازیگوشی که از درختان خرما بالا رفته‌اند تا خرمای تازه بخورند هم باعث انقراض نسل آنها می‌شود. 

بار دیگر که یک غذای گوشتی می‌خورید یا وقتی صحنه‌های یک سیرک را می‌بینید که در آن خرسی سیاه با طوق سفید 7 مانند روی سینه‌اش ستاره صحنه است، به این فکر کنید که شاید همین غذای شما یا همین لذت بردنتان از یک سیرک باعث انقراض نسل یکی از زیباترین موجودات این کشور پهناور شده است.

منبع: irvet.ir

 

گوزن ها وخصوصیات کلی آنها

گوزن‌هاcervidae :

گوزن‌ها حيواناتي بسيار زيبا از سلسله جانوران (Animalia) شاخه مازه‌داران(chardata) رده پستانداران(mamalia)، راسته زوج سمان(Artiodactyla)، زير راسته نشخوار كنندگان (Ruminatia) هستند كه فراواني و انواع آن‌ها در ايران تنها به سه گونه؛

1- گوزن‌ها مارال cervuselaphus

2- گوزن زرد ايراني Dama mesopotamica

3- شوكا capreolus capreolus

شاخ گوزن‌ها:

وقتي گوزن هاي نر را در طي دوران فعاليت هاي تعين قلمرو خود مشاهده مي كنيم مي توان نتيجه گرفت كه تنها هدف از رشد شاخ مي تواند به عنوان سلاحي تهاجمي براي گوزن باشد اگر چنين به نظر مي رسد كه بايد شكلي متفاوت از شكل فعلي خود داشته باشد در واقع گوزن بالغ با شاخ هايي كوچك و غير طبيعي همانقدر شانس تعيين قلمرو و نگهداري از آن را دارد كه رقيب او با شاخ هايي بهتر و بلندتر دارد. نوع شش زائده آن (six - point) طراحی خوبی برای کشتن نیست از طرفی دیگر نوع با زاویه رو به عقب (شاخ های رو به عقب) بالقوه می توانند بسیار کشنده باشند. اما گوزن بالغ چه با نوع رو به عقب و یا غیر طبیعی هیچ کدام سعی در کشتن رقیبان خود ندارد. موفقیت در بارور کردن یا شدن امری است که مرتبط به هورمون ها بوده و خصوصیات شاخ نمی تواند تأثیری در آن داشته باشد.

ادامه نوشته

راكون

مشخصات: موها بلند و انبوه به رنگ خاكستري متمايل به سياه، يك ماسك مشخص در اطراف چشم‌ها وجود دارد. دم داراي پنج تا هفت حلقه است. دست و پا پنج ناخن خميده دارند كه قابل جمع شدن نمي‌باشند. رد پاها شباهت زيادي به رد پاي انسان دارد.

اندازه‌ها: طول سر و تنه 60 تا 96 سانتي‌متر، دم 20 تا 40 سانتي‌متر، وزن 7 تا 20 كيلوگرم.

زيستگاه: در ايران مناطق خزري، بوته‌زارهاي نزديك آب. در ساير كشورها در زيستگاه‌هاي مختلف و نزديك مناطق مسكوني.

 

 

 

ادامه نوشته

انواع واكسن

واکسنها عمدتا در دو گروه تقسیم بندی مِی‌شوند:

واکسن زنده:

1- واکسنهای حاصل از سویه‌های کم حدت یا با حدت متوسط

2- توکسین‌های غیر فعال (توکسوییدها)

3- واکسنهای نو ترکیب rDNA

واکسن کشته:

1- واکسنهای حاوی جرم کشته شده توسط مواد شیمیایی یا روشهای دیگر

2- توکسین‌های غیر فعال (توکسوییدها)

3- تحت واحدها و قسمتهای حاوی آنتی ژن میکروار گانیسمها که از میکروار گانیسم مشتق شده یا از طریق روشهای rDNA تولید می‌شوند.

برخی واکسنهای زنده از عوامل بیماریزای با حدت کم یا متوسط تهیه می‌شوند. این عوامل بهنگام تجویز به دام در عین حال که بی ضرر و موثر هستند می‌تواند باعث بروز بیماری با حدت بسیاری کم یا ارتقاء ایمنی شوند. دیگر واکسیناسیون زنده از عوامل حاد بیماری‌زا تهیه می‌شوند که با پاساژ مکرربر روی حیوانات آزمایشگاهی ، محیط کشت ،‌ کشت سلول یا جنین مرغ،‌از حدتشان کاسته می‌شود هر دو واکسنهای کشته و زنده می‌توانند حاوی یاور (اجوان) باشند. یاورها بمنظور تقویت اثر ایمنی زائی واکسن از طریق تحریک بیشتر سیستم ایمنی و کند نمودن آزاد شدن ایمونوژنها بکار می‌روند. یاورها بطور کلی بدو دسته باکتریائی و غیر باکتریائی تقسیم بندی می‌شوند. نوع روغنی آن شامل امولسیونهای آب در روغن (یک تایی با دو تایی، تهیه شده از روغن‌های معدنی و نباتی)، روغن در آب‌ و یک عامل امولسیفیه کننده می‌باشد. در ضمن از ژل هیدروکسید آلومینیوم ، آلوم (پتاسیم آلومینیوم سولفات) و ساپونین نیز بعنوان یاور در واکسنهای دامی استفاده می‌شود.در حالت کلی ،‌ تزریق یک دز از واکسن‌های زنده تخفیف حدت یافته ، واکسنهای ویروسی و تک یاخته‌ای ایجاد ایمنی مطلوب می‌نماید در حالیکه واکسنهای باکتریائی کشته غالباً نیاز به دو بار تزریق دارند و پاسخ ایمنی 2 هفته پس از تزریق دوم کامل می‌شود.

 

 

ادامه نوشته